men(e)gʰ-
adjective · many, copious, abundant, excessive
Alternate forms: mon(e)gʰ- , mn̥gʰ-Attested in Balto-Slavic, Indo-Iranian, Italic, Anatolian
Reconstructions in Pokorny (1959)
men(e)gh-, mon(e)gh-, mn̥gh-		‘abundant, excessive’
| Language | Reflex | Gloss | Grammar |
|---|---|---|---|
| Lithuanian | mìre | Tod | |
| Lithuanian | mérdėti | im Sterben liegen | |
| Lithuanian | marìnti | töten | |
| Avestan | miryeite | stirbt | |
| Sanskrit (Atharva-Veda),Atharva-Veda | miryeite | stirbt | |
| Latin | morior | ich sterbe | |
| Lithuanian | mìrštu | sterben | |
| Latvian | mir̃stu | sterben | |
| Lithuanian | mìrė | der Tote | |
| Latvian | mirējs | Sterbender | |
| Hittite | me-ir-ta | starb | |
| Ossetic | māryn | töten | |
| Old Persian | a-mariyatā | er starb | |
| Old Church Slavic,Old Church Slavonic | mьrǫ | sterben | |
| Sanskrit | māráyati | tötet | |
| Serbian | mòriti | töten | |
| Sanskrit | mriyátē | stirbt | |
| Sanskrit | mr̥tá- | gestorben |